جنگل سیاه

هیچ همین .

بترس ولی بِپَر

که من و تو امتداد یه خطیم 
 صدای خفه شدۀ یه نسلیم

پارافین سوختۀ یه شمعیم 
 که سرد میشیمُ بازم میجنگیم

زندگی رویا نیست 
این دنیا بدون خدا نیست
ستاره ها رو فقط اهلش میبینن 
آسمونیا سر بالا میگیرن
دستا باز ، چشا بسته 
نفسا حبسِ ، پرواز با ترسِ
بترس ، ولی بپر 
درد بکش ، ولی بخند
خدا همراتِ ، خدا همراتِ

 

۰ ۱
ولی همیشه تیکه تلخِ قصه آخره
پرنده عقاب شکار و کوه و دامنه
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان